Verrassend is dat Natalia zelf wel in gegoede kringen is opgegroeid. Ze lijkt een boeiend leven te hebben gehad, wonend in grote steden als Turijn en Rome en verkerend in een kring van grote denkers en schrijvers uit haar tijd. Toch zijn bijna al haar personages gewone mensen die een nietszeggend leventje leiden. Knappe helden zijn in haar boeken ver te zoeken. In de novelle ‘De boogschutter’ is de ik-persoon zelfs zo onopvallend, dat je telkens vergeet wie het verhaal eigenlijk verteld.
De bundel van zes novellen ‘Italiaanse levens’ geeft een mooi beeld van haar ouvre en leest heerlijk weg. Korte verhalen hebben vaak het nadeel dat het verhaal al weer bijna is afgelopen, terwijl je net een beetje betrokken begint te raken. Natalia Ginzburg was er gelukkig een ster in om je snel kennis te laten maken met de personages en je meteen te boeien.